This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Services
Translation, Interpreting, Editing/proofreading, Software localization, Voiceover (dubbing), Training
Expertise
Specializes in:
Science (general)
Forestry / Wood / Timber
Zoology
Environment & Ecology
Fisheries
Botany
Also works in:
General / Conversation / Greetings / Letters
Tourism & Travel
Human Resources
Journalism
Law (general)
Media / Multimedia
Geography
Psychology
Sports / Fitness / Recreation
Social Science, Sociology, Ethics, etc.
Photography/Imaging (& Graphic Arts)
Marketing
Advertising / Public Relations
Livestock / Animal Husbandry
Construction / Civil Engineering
Education / Pedagogy
Cooking / Culinary
Safety
More
Less
Rates
Polish to English - Rates: 0.05 - 0.08 EUR per word / 18 - 28 EUR per hour English to Polish - Rates: 0.05 - 0.08 EUR per word / 18 - 28 EUR per hour
Payment methods accepted
PayPal
Portfolio
Sample translations submitted: 1
English to Polish: Greenpeace information brochure General field: Science Detailed field: Environment & Ecology
Source text - English CORN UNDER THREAT
Corn, or maize as it is called in many counties, it’s one of the world’s largest commercial food crops and is grown around the world. We use it on a large scale; it’s in many of the common foods we eat in the form of syrup or starch.1 Many people in developing countries are reliant on corn as one of their main staple food crops. It’s used in animal feed.
Multinational agrochemical companies are trying to get control of this staple food crop by promoting genetically engineered (GE), patented varieties of corn.
Currently, the world’s big GE firms – notably Monsanto which sells 90 per cent of genetically engineered seeds worldwide - are investing millions of public relations dollars every year to promote the use of their seeds. But the truth is that many farmers that have grown this GE corn have not seen any of the benefits promised by agrochemical companies. Worse still, GE corn poses a severe threat to the environment, animal and human health.
Below, we take seven statements the GE industry uses to green-wash its products and contrast them with the reality behind the adoption of GE corn. Further, our analysis shows that the best option for farmers, beekeepers, governments, markets and consumers is to reject GE corn and ensure the protection of one of the worlds most important food crops.
WHAT IS GENETIC ENGINEERING?
GE organisms are new life forms which have never before occurred in nature. Genetically modified organisms are produced by inserting genes from any other living organism into the genetic make-up of another one and therefore crossing the natural boundaries between species.
A fish and a strawberry will not breed in nature, but in the laboratory, scientists can take a gene from a fish, insert it into a strawberry, and essentially create an entirely new organism. Genetic engineering can manipulate genes from animals, plants, and even humans.
Once these man-made organisms are released into the environment and the food chain, they reproduce and contaminate conventional and organic crops. No one knows what the long-term effects of GE organisms on the environment will be, as they had never been released into the environment on a large scale before the mid-90s.
Myth 1: “It is safe for the environment”
Reality: Most of the world’s GE maize is of a type called Bt (named for the bacteria Bacillus thuringiensis). This is a genetically engineered corn in which a gene from a type a soil bacteria has been inserted so that the corn produces its own toxin to protect the crop from certain specific pests such as European corn borer. This toxin may be harmful to certain beneficial insects including predators of pests. There are
1 Greenpeace Shoppers Guide: http://gmoguide.greenpeace.ca/.
also concerns for the long-term health of the soil as the Bt toxin can accumulate in the soil.2
The genetic engineering industry has also created herbicide tolerant (HT) maize, such as maize T25 from the German firm Bayer and NK603 from US-based Monsanto. Cultivation of the GE herbicide tolerant maize will undoubtedly lead to increased weed resistance resulting in more and more herbicide being applied - a pattern that has been seen with other GE herbicide tolerant crops, (e.g. canola). The herbicides sprayed on GE maize are often extremely harmful for the environment. For example, glufosinate ammonium – the herbicide sprayed on Bayer’s T25 maize – has been described as “a high risk to mammals” by the European Food Safety Authority.3
Myth 2: “It is safe to eat”
Reality: The GE industry has for years promoted GE foods as safe to eat but they have been reluctant to disclose vital information to the public that clearly shows problems with the consumption of GE foods. In 2005, in a case initiated by Greenpeace, a German court ordered biotech company Monsanto to publish studies into the effects on rats that had been fed GE Bt maize (MON 863). Monsanto’s studies were then re-assessed by independent scientists, with shocking results.4 Among other the things, the scientists revealed that Monsanto had been hiding serious negative effects (“signs of toxicity”) on the internal organs of the rats. Nevertheless, the GE maize was already approved in more than ten countries around the world- including the Canada, US, EU, Japan, and the Philippines. The authorities in all these countries had completely relied on the genetic engineering industry’s own research and allowed a high risk product to slip through the authorization system. Other types of GE corn are also subjects of scientific controversy, in particular Monsanto corn MON8105 and NK6036. This regrettable situation underlines once more the urgent necessity for more independent risk studies on GE corn as well as all other GE crops, as the 2001 report of the Royal Society of Canada recommended to the federal government.7
Myth 3: “GE maize is needed to fight climate change”
When biomass is used to generate energy in an efficient and sustainable way, it has a role to play in the fight against climate change. However, independent studies confirm that “bio”-ethanol based on maize is one of the worst forms of bio energy and does not meet any sustainability criteria. The use of maize for ethanol drives up food prices and threatens the food security of the poor. There is wide agreement that the CO2 savings from corn ethanol are small or even negative depending on the production techniques used and source of energy inputs.8
2 Effects of transgenic Bt corn litter on earthworms Lumbricus terrestris. C. Zwahlen, A. Hirbeck, R. Howeld, and W. Nentwig, Molecular Ecology, 2003, vol. 12, pp. 1077-1086. 3 Summary of the EFSA scientific report (2005) 27,1-81 4 See: http://www.greenpeace.org/international/press/releases/seralini_study_MON863
5 How much Bt toxin do genetically engineeredMON810 maize plants actually produce?: Bt concentration in field plants from Germany and Spain, Greenpeace report, 2007, http://www.greenpeace.de/fileadmin/gpd/user_upload/themen/gentechnik/greenpeace_bt_maize_engl.p df
6 Report on NK 603 GM maize produced by Monsanto company, http://www.criigen.org/nk603.pdf 7 Royal society of Canada expert Panel: http://www.rsc.ca//index.php?lang_id=1&page_id=119 8 J Hill, E Nelson, D Tilman, S Polasky, D Tiffany (2006) Environmental, economic and energetic costs and benefits of biodiesel and ethanol biofuels. Proceedings of the National Academy of Sciences 103:11206-11210.
In the case of genetically engineered maize matters get even worse. GE maize designed for industrial fuel contains proteins that are not normally present in the human diet. GE ethanol maize could easily contaminate the food chain, as more than a decade of experience with GE maize has shown.9 In other words, if the agrochemical industry gets its way your breakfast cornflakes could soon contain GE ethanol maize, an energy boost you don’t need!
Among other things, GE maize for ethanol has the potential to be toxic and to cause allergies. This has recently been recognized by the South African department of agriculture which rejected Syngenta’s application for the approval of its GE maize for ethanol. One of the key arguments for the rejection of the GE ethanol maize was that the company’s testing was inadequate. However, so far neither Syngenta, nor any other biotech company has shown any willingness to improve its testing methods for the toxicity and allergenicity of GE ethanol maize.
Myth 4: “GE maize brings economic benefits”
Reality: The worldwide rejection of GE food by consumers, retailers and food companies has turned the production of GE crops into a risky business. After the introduction of GE maize in the US – by far the largest producer of GE crops, producing 60 per cent of all genetically engineered crops worldwide – many US maize farmers and traders lost their exports to key destinations. For example, the export of maize from the US to Europe declined from 3.3 million tonnes in 1995 to just 25,000 tonnes in 2002.10 Cutbacks in the European market lead to massive dumping of US corn in Canada and a four-fold increase in US corn imports between 1999 and 2002.11
Contrary to what the agrochemical industry often suggests, GE crops do not have a higher yield. As a study by experts from the Iowa State University in the US has pointed out:
“Bt corn (the most widely used type of GE corn, ed) produced a return essentially equal to the non-Bt corn. This again raises the question of why people would adopt an equal technology at all, especially given the potential marketing problems associated with Bt corn”. 12
The negative economic impact of GE maize and other GE crops falls heavily on the most vulnerable, the rural poor in developing countries. GE seeds are often aggressively marketed and presented as miracle seeds by biotech companies such as Monsanto. These companies offer loans to resource poor farmers in order to allow them to buy the GE seeds, which are often much more (2-6 times) expensive than conventional seeds (see box 1). Then it turns out that the seeds are not a miracle and that they do not have higher yields. Consequently, the farmers end up in debt and have to take out even more loans to buy new seeds (agrochemical companies
9 See: www.gmcontaminationregister.org 10 Source: European Commission press release, 13 May 2003 11 Canada US Corn Row, http://www.bcstats.gov.bc.ca/pubs/exp/exp0702.pdf 12 Duffy, M. Who Benefits from Biotechnology. Iowa State University, presented at the American Seed Trade Association meeting December 5-7, 2001, Chicago, IL http://www.leopold.iastate.edu/pubs/speech/files/120501-who_benefits_from_biotechnology.pdf. accessed. April 21, 2007
do not allow farmers to save GE seeds for the next growing season as this is considered a breach of the agrochemical companies’ patents.)
BOX1
Myth 5: “GE maize will help to reduce hunger”.
- Thomas Datinguinoo, small-scale farmer in the municipality Naujan, on the island Mindoro in the Philippines
“When I first planted Bt corn, the yield was good, but there were so many expenses that I did not earn anything. I was very disappointed with Monsanto’s seeds and I will never plant them again. I now only plant local varieties of corn for which a much lower capital investment is required.”
Reality: Hunger is a problem of distribution, lack of access to land, water and income, not of availability of food. In India, for example, millions of tons of grain are rotting away while 300 million people go to bed hungry every night. The real problem is that too many people do not have enough income to get access to the available food and too few people have the land to grow food for themselves. These problems are not solved by introducing GE seed. On the contrary, GE crops are likely to aggravate the hunger problem and indebtedness of small farmers, because they require high investments in expensive seeds and huge amounts of pesticides. GE seeds are not designed to solve the hunger of the poor, but the hunger of greedy corporations and their shareholders for more profits.
Myth 6: “Coexistence between GE and non-GE crops is perfectly possible”
Reality: Scientific research has demonstrated that GE crops contaminate conventional and organic crops, foods and honey (see box two). And when GE crops are planted outside of the lab - even with stringent laws in place – it is impossible to control insects, pollen drift and wind flow. GE maize in particular is known as a notorious contaminant, e.g. the European Environment Agency (EEA) has described maize as a “medium to high risk” crop for contamination.13
Box 2
“A population of bees works an area of at least 30 square kilometres, so contamination of honey could originate from many different fields, if GMO cultivation becomes the rule. The costs of analysing honey in order to verify if it is GMO free, would make beekeeping uneconomic for most beekeepers. This would not only endanger honey production, but also pollination in agriculture and nature.”
GE contamination not only poses a risk to food safety, but also to biodiversity and to food security, especially in the centres of origin and centres of diversity for maize, which are located in Mexico and Brazil. If GE maize contaminates the original maize plants that are grown in these regions, humanity may lose the “mother plants” from which all maize varieties originate. This has already been confirmed in the report of
- Walter Haefeker, beekeeper in Germany and vice-president of the European Professional Beekeepers’ Association.
13 http://reports.eea.eu.int/environmental_issue_report_2002_28/en
NAFTA’s Commission for Environmental Cooperation report.14 This would be a major disaster, since diversity is essential to ongoing breeding programmes and the development of new varieties that can resist pests, diseases, drought and other agronomic challenges.
Myth 7:“It is impossible to stop this technology”
Reality: After more than a decade the biotech industry has not managed to take over the world’s food supply, as they intended to do ten years ago. The vast majority of GE crops (more than 90 per cent) are grown in just four countries: the US, Argentina, Canada and Brazil. In many countries a majority of consumers are against genetically engineered foods and globally consumer awareness and opposition to genetically engineered food is still growing. In Europe alone 230 regions, over 4200 municipalities and other local entities and tens of thousands of farmers and food producers have declared themselves "GE-free".15 In British Columbia, the Powell River Regional District and the Southern Gulf Islands have declarations in place making these GE-free zones. This is due in no small part to the massive consumer backlash to GE foods.
Conclusion: Genetically engineered maize is an unnecessary, outdated and risky technology that poses serious threats to our health and the environment. GE maize is also a risky business from an economic point of view.
The best option for farmers, beekeepers, governments, markets and consumers is to reject GE maize and ensure the protection of one of the world’s most important food crops. There are many viable alternatives for GE maize, such as organic agriculture and other forms of sustainable agriculture, while at the same protecting the environment. Greenpeace is campaigning for a global agricultural system based on biodiversity and sustainability, that protects the world’s forests and other natural ecosystems, reduces greenhouse gas emissions, encourages soil and water health, uses less fertilizers and pesticides, protects biodiversity with no genetic engineering and provides fair trade and food security for all.
Translation - Polish Kukurydza zagrożona!
Wielonarodowe firmy agrochemiczne usiłują przejąć kontrolę nad ta podstawową spożywczą rośliną uprawną, poprzez promowanie genetycznie modyfikowanych (GMO lub GE od ang. genetically engineered), opatentowanych odmian kukurydzy.
Obecnie wielkie światowe firmy GE – szczególnie Monsanto, sprzedająca 90 procent genetycznie modyfikowanych nasion na całym świecie – inwestują co roku miliony dolarów z budżetów promocyjnych w upowszechnianie swoich nasion. Jednak w rzeczywistości, wielu rolnikom uprawa tej modyfikowanej genetycznie kukurydzy nie przyniosła żadnej z korzyści, obiecywanych przez firmy agrochemiczne. Co więcej, kukurydza GE jest poważnym zagrożeniem dla środowiska oraz dla zdrowia zwierząt i ludzi.
Poniżej przedstawiamy siedem typowych stwierdzeń, których przemysł inżynierii genetycznej używa w celu „podzielenienia” swoich produktów (taktyka znana jako green-washing) i przeciwstawiamy je realiom, związanym z wprowadzaniem upraw transgenicznych. Niżej prezentujemy wyniki analizy, która wykazała, że najlepsze rozwiązanie dla rolników, pszczelarzy, rządów państw, rynków i konsumentów to odrzucenie kukurydzy GE i tym samym zapewnienie ochrony jednej z najważniejszych na świecie roślin uprawnych.
CO TO JEST INŻYNIERIA GENETYCZNA?
Organizmy modyfikowane genetycznie są nowymi formami życia, które nigdy wcześniej nie pojawiły się w naturze. Organizmy transgeniczne produkuje się poprzez pobieranie genów z jakichkolwiek żywych organizmów i umieszczanie ich w profilu genetycznym innych, w ten sposób przekraczając naturalne granice między gatunkami.
Ryba nie rozmnaża się w przyrodzie z truskawką, ale w laboratorium naukowcy mogą pobrać gen ryby, umieścić go w truskawce i tym samym stworzyć całkiem nowy organizm. Inżynieria genetyczna może manipulować genami zwierząt, roślin, a nawet ludzi.
Wypuszczone do środowiska naturalnego i do łańcucha pokarmowego, te stworzone przez człowieka organizmy rozmnażają się i skażają uprawy konwencjonalne i ekologiczne. Nikt nie wie, jaki długoterminowy wpływ organizmy GE będą miały na środowisko, ponieważ do połowy lat dziewiećdziesiątych nigdy były uwolnione na dużą skalę.
Mit nr 1: „To jest bezpieczne dla środowiska”
Rzeczywistość: większość światowej kukurydzy GE jest typu tzw. Bt (od nazwy bakterii Bacillus thuringiensis). Jest to zboże zmodyfikowane genetycznie, w którym umieszczono gen pewnego typu bakterii glebowej, tak aby roślina produkowała własną toksynę, w celu ochrony przed ścisle określonymi pasożytami, takimi jak omacnica prosowianka (Ostrinia nubilalis). Ta toksyna może być szkodliwa dla pewnych pożytecznych owadów, włącznie z drapieżnikami pasożytów. Istnieje też problem długoterminowego zdrowia gleby, gdyż toksyna Bt może akumulować się w glebie[2].
Przemysł inżynierii genetycznej stworzył także kukurydzę odporną na herbicydy (HT od ang. herbicide tolerant), taką jak kukurydza T25 niemieckiej firmy Bayer i NK603 amerykańskiej Monsatno. Kultywacja kukurydzy transgenicznej odpornej na herbicydy niewątpliwie doprowadzi do zwiększenia odporności chwastów, co z kolei doprowadzi do coraz większych oprysków chwastobójczych – kolejność wydarzeń zaobserwowana w przypadku innych upraw GE odpornych na herbicydy (np. rzepak). Opryski stosowane na uprawach kukurydzy GE są przeważnie ekstremalnie szkodliwe dla środowiska. Na przykład glufozynat-amonowy, środek chwastobójczy używany przy uprawie kukurydzy Bayer’a T25, został sklasyfikowany przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), jako „wysokie zagrożenie dla ssaków”[3].
Mit nr 2: „Spożywanie produktów GE jest bezpieczne dla człowieka”
Rzeczywistość: Przemysł GE od lat promuje produkty GE jako bezpieczne do spożycia, jednak niechętnie udostępnia do publicznego wglądu ważne informacje, które jasno wykazują problemy związane z konsumpcją produktów GE. W 2005 roku, w sprawie zainicjowanej przez Greenpeace, niemiecki sąd nakazał firmie biotechnologicznej Monsanto opublikowanie badań nad wpływem, jaki genetycznie modyfikowana kukurydza Bt (MON863) miała na szczury laboratoryjne nią karmione. Badania Monsanto zostały wówczas zweryfikowane przez niezależne środowisko naukowe, z zaskakującym rezultatem[4]. Między innymi odkryto, że firma Monsanto ukrywała groźne efekty uboczne („oznaki toksyczności”) w wewnętrznych organach szczurów. Pomimo to, kukurydza GE była już zatwierdzona w ponad dziesięciu krajach na świecie – włącznie z Kanadą, USA, Unią Europejską, Japonią i Filipinami. Rządy wszystkich tych państw całkowicie polegały na badaniach własnych produktów przemysłu inżynierii genetycznej i pozwoliły, aby ten produkt podyższonego ryzyka prześliznął się przez system autoryzacji. Inne rodzaje kukurydzy GE również są przedmiotem kontrowersji w środowisku naukowym, zwłaszcza kukurydza Monsanto MON810[5] and NK603[6]. Ta przykra sytuacja jeszcze raz podkreśla natychmiastową konieczność przeprowadzenia dalszych niezależnych badań nad ryzykiem związanym z kukurydzą GE oraz wszystkimi innymi uprawami GE, co zaleca raport z 2001 roku Królewskiego Stowarzyszenia Kanady (Royal Society of Canada) adresowany do rządu federalnego[7].
Mit nr 3: „Kukurydza GE jest potrzebna w walce ze zmianą klimatu”
Używanie biomasy do generowania energii w sposób efektywny i zrównoważony gra rolę w walce ze zmianą klimatu. Jednak niezależne badania naukowe potwierdzają, że „bio”-etanol na bazie kukurydzy jest jedną z najgorszych form bioenergii i nie spełnia żadnych kryteriów zrównoważonej produkcji. Wykorzystanie kukurydzy do wytwarzania etanolu podbija ceny produktów spożywczych i zagraża bezpieczeństwu żywnościowemu najbiedniejszych. Dziś powszechnie uważa się, że oszczędność dwutlenku węgla etanolu kukurydzianego jest znikoma, a nawet negatywna, w zależności od metod produkcji i źródła pobrania energii[8].
W przypadku kukurydzy genetycznie modyfikowanej sytuacja jest jeszcze gorsza. Kukurydza GE zaprojektowana do produkcji paliwa przemysłowego zawiera białka, które normalnie nie wystepują w ludzkiej diecie. Etanol GE mógłby z łatwością przedostać się do łańcucha pokarmowego, jak dowodzi ponad dziesięcioletnie doświadczenie z kukurydzą GE[9]. Innymi słowy, jeśli przemysł agrochemiczny osiągnie swój cel, Twoje płatki śniadaniowe wkrótce mogą zawierać modyfikowaną genetycznie kukurydzę etanolową, doping którego wcale nie potrzebujesz!
Oprócz innych problemów, kukurydza GE do produkcji etanolu może potencjalnie być toksyczna i powodować alergie. Z tym faktem zgodził się ostatnio departanemnt rolnictwa RPA, który odrzucił podanie firmy Syngenta o zatwierdzenie jej kukurydzy GE na etanol. Jednym z kluczowych argumentów za odrzuceniem kukurydzy GE do produkcji etanolu było nieadekwatne testowanie produktu przez firmę. Pomimo to, jak dotąd ani Syngenta, ani żadna inna firma biotechnologiczna, nie wykazała woli ulepszenia metod testowania toksyczności i alergogenności kukurydzy etanolowej GE.
Mit nr 4: „Kukurydza GE przynosi korzyści ekonomiczne”
Rzeczywistość: Niechęć konsumentów, sprzedawców i firm gastronomicznych na całym świecie do żywności GE sprawiła, że uprawa roślin GE stała się ryzykownym przedsięwzięciem. Po wprowadzeniu kukurydzy GE w USA – jak dotychczas największego producenta roślin uprawnych GE, generujacego 60 procent wszystkich genetycznie modyfikowanych upraw na świecie – wielu amerykańskich rolników uprawiających kukurydzę oraz jej sprzedawców straciło eksport do swoich kluczowych odbiorców. Na przykład eksport kukurydzy z USA do Europy obniżył się z 3.3 miliona ton w 1995 do zaledwie 25,000 ton w 2002[10]. Cięcia na europejskim rynku doprowadziły do masowego dumpingu kukurydzy amerykańskiej na rynek Kanadyjski i poczwórny wzrost importu kukurydzy amerykańskiej między 1999 a 2002[11]. W przeciwieństwie do tego, co czesto sugeruje przemysł agrochemiczny, uprawy GE nie uzyskują wyższych zbiorów niż uprawy konwencjonalne. Badanie przeprowadzone przez ekspertów z Uniwersytetu Stanowego Iowa wskazuje, że:
„kukurydza Bt (najpowszechniej używany typ kukurydzy modyfikowanej genetycznie, ed.) zwróciła plon w gruncie rzeczy równy plonowi z uprawy nie-Bt. W związku z tym ponownie pojawia się pytanie: po co w ogóle ludzie mieliby adoptować równie efektywną technologię, zwłaszcza biorąc pod uwagę potencjalne problemy z marketingiem, typowe dla kukurydzy Bt”[12].
Ujemny wpływ ekonomiczny kukurydzy GE i innych upraw GE odbija się najmocniej na najwrażliwszej części społeczeństwa – ubogich mieszkańcach wsi w krajach rozwijających się. Nasiona GE są często promowane poprzez agresywny marketing i przedstawiane przez firmy biotechnologiczne, takie jak Monsanto, jako ziarno-cud. Te kompanie, aby przyciągnąć biednych rolników, oferują pożyczki, które mają umożliwić im zakup nasion GE, przeważnie znacznie (2-6 razy) droższych niż konwencjonalne nasiona (patrz ramka 1). Wkrótce okazuje się, że ziarno nie jest żadnym cudem i nie daje większych plonów. W konsekwencji rolnicy lądują w długach i muszą szukać dalszych pożyczek na zakup nasion (firmy agrochemiczne nie zezwalają rolnikom na zachowanie nasion na następny sezon uprawny, ponieważ byłoby to uznane za złamanie patentu firmy agrochemicznej).
Ramka 1:
“Kiedy po raz pierwszy zasadziłem kukurydze Bt, plon był dobry, ale wydatków było tyle, że nic nie zarobiłem. Byłem bardzo rozczarowany nasionami Monsanto i nigdy już ich nie zasieję. Teraz uprawiam wyłącznie lokalne odmiany kukurydzy, które wymagają dużo mniej kapitału inwestycyjnego.”
- Thomas Datinguinoo, drobny rolnik z terenu miejskiego Naujan na wyspie Mindoro w Filipinach.
Mit nr 5: “Kukurydza GE pomoże zredukować problem głodu”
Rzeczywistość: Głód to problem dystrybucji, braku dostepu do terenów uprawnych, wody oraz dochodu, a nie braku dostępu do jedzenia. Na przykład w Indiach miliony ton nasion gnije podczas gdy 300 milionów ludzi co noc chodzi spać o pustym żołądku. Prawdziwy problem to fakt, że zbyt wiele osób nie ma wystarczającego dochodu, żeby uzyskać dostęp do tej żywności i zbyt niewielu ludzi posiada ziemię, którą mogliby uprawiać, aby się wyżywić. Te problemy nie zostają rozwiązane poprzez wprowadzenie ziarna GE. Wprost przeciwnie, uprawy GE prawdopodobnie pogorszą problem głodu i zadłużenie drobnych rolników, ponieważ wymagają wysokich inwestycji finansowych w drogie nasiona i olbrzymie ilości pestycydów. Ziarno GE nie zostało zaprojektowane z myślą o nasyceniu głodu biednych, tylko o nasyceniu głodu na większe dochody chciwych korporacji i ich współudziałowców.
Mit nr 6: “Współistnienie upraw GE i nie-GE jest całkiem możliwe”
Rzeczywistość: badania naukowe demonstrują, że uprawy GE skażaja uprawy konwencjonalne oraz ekologiczne, żywność i miód (patrz ramka 2). A kiedy uprawy GE zostają zasiane poza laboratorium – nawet w zgodzie z najsurowszym prawem – nie ma możliwości kontrolowania ani owadów zapylających ani unoszenia się pyłków i przepływu wiatru. Kukurydza GE w szczególności znana jest jako notoryczny czynnik zanieczyszczający. Została ona na przykład zaklasyfikowana przez Europejską Agencję d.s. Środowiska (EEA) jako uprawa “średniego do wysokiego ryzyka” kontaminacji[13].
Ramka 2: “Populacja pszczół używa powierzchni około 30 kilometrów kwadratowych, więc skażenie miodu mogłoby pochodzić z wielu różnych pól, gdyby kultywacja GMO stała się regułą. Koszty analizy miodu, w celu zweryfikowania, że jest on wolny od GMO, sprawiłyby, że pszczelarstwo stałoby się nieekonomiczne dla większości pszczelarzy. To byłoby zagrożeniem nie tylko dla produkcji miodu, ale także dla procesu zapylania w rolnictwie i w naturze.”
- Walter Haefeker, pszczelarz z Niemiec i wice-prezydent Europejskiego Stowarzyszenia Zawodowych Pszczelarzy (EPBA).
Kontaminacja GE stwarza ryzyko nie tylko dla jakości zdrowotnej żywności, ale także dla różnorodności biologicznej i ochrony żywności przed skażeniem, szczególnie w centrach pochodzenia oraz w centrach różnorodności kukurydzy, które znajdują sie w Meksyku i w Brazylii. Jeśli kukurydza GE skazi oryginalne rośliny kukurydzy uprawiane w tych regionach, ludzkość może stracić “rośliny-matki” od których pochodzą wszystkie odmiany kukurydzy. To już zostało potwierdzone w raporcie Komisji d.s. Współpracy Środowiskowej (CEC) NAFTA[14]. Byłaby to poważna katastrofa, ponieważ różnorodność jest zasadniczym warunkiem bieżących programów hodowlanych i rozwoju nowych odmian, które byłyby odporne na pasożyty, choroby, suszę i inne rolnicze utrapienia.
Mit nr 7: “Zatrzymanie tej technologii jest niemożliwe”
Rzeczywistość: Przez ponad dziesięć lat przemysł biotechnologiczny nie zdołał zdominować światowej podaży żywności, pomimo intencji deklarowanej dekadę wcześniej. Zdecydowana większość roślin uprawnych GE (ponad 90 procent) jest hodowana w tylko czterech krajach: USA, Argentynie, Kanadzie i Brazylii. Konsumenci wielu krajów sprzeciwiają się żywności manipulowanej genetycznie, a w skali globalnej świadomość i opozycja wobec jedzenia GE stale rośnie. W samej Europie 230 regionów, 4200 terenów miejskich i innych lokalnych jednostek oraz dziesiątki tysięcy rolników i producentów żywności zadeklarowało “wolność od GE”[15]. W Kolumbii Brytyjskiej Dystrykt regionalny Rzeki Powell oraz Wyspy Zatoki Południowej są, z mocy odpowiednich deklaracji, strefami wolnymi od GE. W niemałym stopniu jest to zasługą oporu konsumentów wobec żywności GE.
Wniosek: Kukurydza modyfikowana genetycznie to niepotrzebna, przedawniona i ryzykowna technologia, stanowiąca poważne zagrożenie dla naszego zdrowia i dla środowiska. Kukurydza GE to także ryzykowny interes z ekonomicznego punktu widzenia.
Najlepszym rozwiązaniem dla rolników, pszczelarzy, rządów państw, rynków i konsumentów jest odrzucenie kukurydzy GE i zapewnienie ochrony jednej z najważniejszych upraw jadalnych na świecie. Istnieje wiele możliwych alternatyw dla kukurydzy GE, jak agrokultura ekologiczna i inne formy zrównoważonego rolnictwa, które pozwalają jednocześnie chronić środowisko naturalne. Greenpeace prowadzi kampanię na rzecz globalnego systemu rolnictwa, opartego na bioróżnorodności i zrównoważonej produkcji, który chroni lasy i inne naturalne ekosystemy na świecie, redukuje emisje gazów cieplarnianych, wzmacnia zdrowie gleby i wody, używa mniej nawozów i pestycydów, chroni różnorodność biologiczną bez inżynierii genetycznej oraz zapewnia sprawiedliwy handel (tzw. „fair trade”) i ochronę żywności przed skażeniem, dla wszystkich.
[1] Poradnik konsumenta “Czy wiesz co jesz?”: http://www.greenpeace.pl/StopGmo/food_guide.pdf
[2] Effects of transgenic Bt corn litter on earthworms Lumbricus terrestris. C. Zwahlen, A. Hirbeck, R.
Howeld, and W. Nentwig, Molecular Ecology, 2003, vol. 12, pp. 1077-1086.
[5] How much Bt toxin do genetically engineeredMON810 maize plants actually produce?: Bt
concentration in field plants from Germany and Spain, Greenpeace report, 2007,
http://www.greenpeace.de/fileadmin/gpd/user_upload/themen/gentechnik/greenpeace_bt_maize_engl.pdf
[6] Report on NK 603 GM maize produced by Monsanto company, http://www.criigen.org/nk603.pdf
[7] Royal society of Canada expert Panel: http://www.rsc.ca//index.php?lang_id=1&page_id=119
[8] J Hill, E Nelson, D Tilman, S Polasky, D Tiffany (2006) Environmental, economic and energetic costs and benefits of biodiesel and ethanol biofuels. Proceedings of the National Academy of Sciences
103:11206-11210.
[9] Patrz: www.gmcontaminationregister.org
[10]Źródło: relacja prasowa Komisji Europejskiej, 13 May 2003
[11] Canada US Corn Row, http://www.bcstats.gov.bc.ca/pubs/exp/exp0702.pdf
[12] Duffy, M. Who Benefits from Biotechnology. Iowa State University, referat zaprezentowany na spotkaniu American Seed Trade Association w grudniu (5-7), 2001, Chicago, IL
http://www.leopold.iastate.edu/pubs/speech/files/120501-who_benefits_from_biotechnology.pdf.
Odebrane w dniu 21/04/2007.
Expertise