This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Greek to English: On The Dialectics Of Power And Revolution General field: Social Sciences
Source text - Greek Χωρίς αμφιβολία, η κατάρρευση των καθεστώτων του λεγόμενου ‘υπαρκτού σοσιαλισμού’, σε μια περίοδο, κατά την οποία η πολιτική και η ιδεολογία του νεο-φιλελευθερισμού είχε ήδη κυριαρχήσει παγκοσμίως, προκάλεσε σε πολλούς ένα αίσθημα ηττοπάθειας και απαισιοδοξίας. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι η ‘πτώση της Ρώμης’, ανέδειξε το πρόβλημα της επεξεργασίας μιας θεωρίας του κομμουνισμού ως πραγματικού κινήματος με νέους όρους και ώθησε την αναζήτηση για μια σύγχρονη θεωρία της επανάστασης στην ίδια τη ρίζα του προβλήματος.
Με δραματικό τρόπο, είναι αλήθεια, επανεγγράφησαν στη μνήμη μας οι, κατά το μάλλον ή ήττον, λησμονημένες φράσεις του νεαρού Marx: «Το να είσαι ριζοσπάστης σημαίνει να πιάνεις τα πράγματα από τη ρίζα τους. Αλλά η ρίζα για τους ανθρώπους είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.» Και από αυτή την άποψη, εκτιμώ ότι χωρίς δυσκολία ο καθηγητής John Holloway μπορεί να θεωρηθεί ριζοσπάστης διανοητής. Στο γκρίζο φόντο των συλλογικών διαψεύσεων, αλλά και κάτω από τις αμυδρές αχτίδες φωτός, που χάρισε σε δύσκολους καιρούς το κίνημα κατά της λεγόμενης ‘παγκοσμιοποίησης’, o Holloway ανασκάπτει το έδαφος της επαναστατικής θεωρίας και πράξης του κομμουνιστικού κινήματος του 20ου αιώνα, για να φθάσει στη ρίζα, στον ίδιο τον άνθρωπο. Σκοπός του εγχειρήματος δεν είναι άλλος παρά η καλλιέργεια του αειθαλούς δένδρου της επανάστασης, έτσι ώστε, με νέες μεθόδους και πρακτικές, να δώσει και πάλι καρπούς, διαφορετικούς από εκείνους τους πικρούς καρπούς, που γεύτηκαν όσοι ενέδωσαν στη γοητεία του επαναστατικού ονείρου στο σχετικά πρόσφατο ή και απώτερο παρελθόν.
Translation - English Without doubt, the collapse of the regimes of “really existing socialism”, at a period when the politics and ideology of neoliberalism had already prevailed on a global scale, caused many to feel defeated and disappointed. On the other hand, one must admit that the “fall of Rome” revealed the need to elaborate a theory of communism as a true movement under new conditions and urged us to go deep down to the root of the problem and search for a contemporary theory of revolution.
The, more or less forgotten, words of young Marx were once again dramatically inscribed in our memory: “To be radical is to grasp the root of the matter. But for man the root is man himself”. And, in this sense, I believe Professor John Holloway can undoubtedly be considered a radical thinker. Against the grey backdrop of the collective denials and under the faint rays of light shed by the so-called ‘anti-globalization movement’, Holloway digs into the soil of revolutionary theory and practice of the 20th-century communist movement so as to get to the root, man himself. The purpose of this venture is none other than to cultivate the evergreen tree of revolution, so that it may, through new methods and practices, give fruit once again, other than the bitter fruit tasted by those who gave in to the charms of the dream of revolution in the relatively recent or far-off past.
Greek to Spanish: Las aventuras de una flor del desierto. Atenas en el siglo XXI, una ciudad en "estado de rebelión” General field: Social Sciences
Source text - Greek Η νεανική εξέγερση του 2008 στην Ελλάδα, μια βαθιά ανάσα φρέσκου αέρα, αποτελεί κατά τη γνώμη μου το αφετηριακό σημείο κατανόησης της μορφής που λαμβάνει η σημερινή κρίση του κεφαλαίου στην Ελλάδα ως διαλεκτική διαδικασία της ταξικής πάλης μέσα στο ειδικό ιστορικό πλαίσιο της νέας πειθαρχίας που προσπαθεί να επιβάλλει η καπιταλιστική σχέση στην προσπάθεια της να αναδιαρθρώσει τις μορφές παραγωγής: την πειθαρχία του χρήματος. Και σαν τέτοια, όπως πολλές αντίστοιχες εξεγερτικές εμπειρίες, παράγει η ίδια θεωρία, κυρίως όμως παράγει κριτική της θεωρίας.
Η 6η του Δεκέμβρη του 2008 αποτέλεσε για την Ελλάδα μια κρίσιμη ρωγμή στo επιφανειακά ποικίλο, γεμάτο πολλαπλές χωρικότητες του φαντασιακού, αλλά λείο και ομογενοποιημένο στο βάθος καπιταλιστικό βιότοπο, που προεικόνισε το εμβάθυνση του κοινωνικού ανταγωνισμού και ανέσυρε στο αντιφατικό υλικό του αστικού εδάφους τη δυνατότητα της εξέγερσης, ο θάνατος της οποίας είχε προαναγγελθεί από καιρό. Η δυνατότητα αυτή όρισε και ορίζει με ποικίλους τρόπους την κρίση στην Ελλάδα, όχι ως κρίση οικονομική που μπορεί να επιλυθεί με οικονομικές «συνταγές» μέτρων λιτότητας ούτε ως πολιτειακή αλλά ως κρίση που δηλώνει ακριβώς την απόφαση της στιγμής της πάλης (1), της στιγμής της αλήθειας, της μορφής του όχι, του ¡ya basta! των από κάτω, την απόφαση του αγώνα ενάντια αλλά και πέρα από το σύστημα, δηλαδή το κατώφλι ενός δρόμου με τον οποίο η καρδιά βγαίνει στον κόσμο ή έναν τρόπο με τον οποίο μπορεί να ακουστεί και η πιο μακρινή λέξη, όπως περίπου ορίζουν οι ζαπατίστας το σύμβολο των caracoles (σαλιγκάρι).
Translation - Spanish La revuelta juvenil de 2008 en Grecia fue una gran bocanada de aire fresco. Es mi opinión que también es el punto de partida para comprender la forma asumida por la crisis actual del capital en Grecia: un proceso dialéctico de lucha de clases dentro del contexto histórico específico de la nueva disciplina que la relación capitalista intenta imponer en su esfuerzo por reestructurar los modos de producción. Es decir, la disciplina del dinero. Y, tal y como como ocurre con tantas otras experiencias de revuelta, ésta también produce teoría, pero sobre todo produce una crítica de la teoría.
El 6 de diciembre de 2008 fue para Grecia una grieta crítica en el biotopo capitalista, superficialmente variado, lleno de espacialidades múltiples de lo imaginario, pero también liso y homogéneo en su profundidad. Anticipó la agudización del antagonismo social e insertó en la materia contradictoria del territorio urbano la posibilidad de la rebelión, cuya muerte había sido hace tiempo anunciada. Esta posibilidad definió y sigue definiendo de muchas maneras a la crisis en Grecia, no como una crisis económica que puede resolverse a través de “recetas” financieras y medidas de austeridad, tampoco como una crisis civil, sino como una crisis que anuncia precisamente la decisión del momento de lucha (1), del momento de la verdad, de la forma del no, del ¡ya basta! de los de abajo, la decisión de luchar contra, pero también más allá del sistema. Es decir, como el umbral de un camino a través del cual el corazón sale al mundo o una manera con la cual se puede escuchar hasta la palabra más lejana, algo parecido a la definición zapatista del símbolo de los caracoles.
Spanish to English: Revolution and Detotalization General field: Social Sciences
Source text - Spanish Agrietar el capitalismo. El hacer contra el trabajo de John Holloway es un libro cuyo principal objetivo es pensar la revolución hoy. Si el paradigma teórico de la revolución durante más de siete décadas fue el ¿Qué hacer? de Lenin, el libro de Holloway, que continúa las reflexiones de su Cambiar el mundo sin tomar el poder. El significado de la revolución hoy, bien podría ser nombrado como el Anti ¿Qué hacer? Sus principales tesis son una crítica radical al leninismo como teoría y práctica revolucionarias. Actualizar el concepto de revolución, para Holloway, no sólo implica destacar la necesidad de superar el capitalismo sino el tipo de praxis política derivada de la concepción leninista de la revolución. Su idea de sujeto revolucionario es una antítesis de la elaborada por Lenin en aquella memorable obra. Un argumento central es que no puede haber una revolución radical, comunista, reproduciendo la escisión sujeto-objeto (en términos de partido/clase, vanguardia/masas, estado/sociedad) característica del leninismo, el cual, desde esa perspectiva, resultó ser paradójicamente una expresión de la forma burguesa de lo político, aunque conscientemente hubiera pretendido encarnar la superación de la misma. De allí, que el pulso de la obra esté marcado por la pregunta de cómo superar lo político como forma de la dominación del capital. Estos temas, por supuesto, ya estaban planteados en el texto anterior, pero en esta obra el autor nos entrega una reflexión sistemática a partir de un lugar poco frecuentado, mejor dicho, casi invisible, de la lucha de clases: en la terminología el autor, el antagonismo entre el hacer y el trabajo. Lugar de reflexión casi invisible decimos, porque es de la pluma de Holloway que nos acercamos a él, y porque el centro del análisis en el marxismo tradicional ha sido el de la contradicción capital/trabajo, como lo apunta. De esa contradicción más esencial, por lo común ignorada en el análisis tradicional, el autor deriva una idea del sujeto revolucionario en íntima relación con la vida cotidiana, entendida ésta como expresión viva del antagonismo social.
Translation - English John Holloway’s Crack Capitalism. Doing Against Labour, is a book targeted mainly at thinking of revolution today. If, for over seven decades, the theoretical paradigm of revolution has been Lenin’s What is to Be done, Holloway’s book, which continues on the same line of the reflections layed out in Change the World Without Taking Power. The meaning of revolution Today, could very well be called the Anti-What is to Be Done. Its main theses constitute a radical critique of Leninism as a revolutionary theory and practice. For Holloway, to update the notion of revolution we must overcome not only capitalism, but also the kind of political praxis which derives from the Leninist conception of revolution. His idea of the revolutionary subject is the antithesis of the one elaborated by Lenin in his famous work. One of his main arguments is that there cannot be a radical, communist revolution on the basis of the separation of subject and object (in terms of party/class, vanguard/masses, state/society) which is characteristic of Leninism and which, moreover, paradoxically turned out to be an expression of the bourgeois form of the political, even if it had consciously intended to embody the overcoming of the latter. That is why this work is driven by the question of how to overcome the political as a form of capital domination. These issues, of course, had already been formulated in the previous text; however, in this work, the author deploys a systematic reflection parting from a scarcely visited or --even better-- almost invisible locus of class struggle: in the words of the author, the antagonism between doing and labour. And we say it is an almost invisible locus of reflection because it is through Holloway’s pen that we approach it, and because the center of traditional Marxist analysis has always been the contradiction between capital and labour, as he points out. Through this essential contradiction, widely ignored in traditional analysis, the author derives an idea of the revolutionary subject in close relation to real life, understood as a living expression of social antagonism.
English to Greek: Ας αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να καταλάβουμε την εξουσία
Source text - English Who are 'we' anyway, this 'we' that assert ourselves so forcefully at the start of what is meant to be a serious book?
Serious books on social theory usually start in the third person, not with the assertion of an undefined 'we'. 'We' is a dangerous word, open to attack from all sides. Some readers will already be saying 'You scream if you like, mate, but don't count me as part of your "we"! Don't say "we" when you really mean "I", because then you are just using "we" to impose your views on the readers'. Others will no doubt object that it is quite illegitimate to start from an innocent 'we' as though the world had just been born. The subject, we are told, is not a legitimate place to start, since the subject is itself a result, not a beginning. It is quite wrong to start from 'we scream' because first we must understand the processes that lead to the social construction of this 'we' and to the constitution of our scream.
And yet where else can we possibly start? In so far as writing/ reading is a creative act, it is inevitably the act of a 'we'. To start in the third person is not a neutral starting point, since it already presupposes the suppression of the 'we', of the subject of the writing and reading. 'We' are here as the starting point because we cannot honestly start anywhere else. We cannot start anywhere other than with our own thoughts and our own reactions. The fact that ‘we’ and our conception of ‘we’ are the product of a whole history of the subjection of the subject changes nothing. We can only start from where we are, from where we are but do not want to be, from where we scream.
Translation - Greek Ποιοι είμαστε λοιπόν «εμείς», ποιο είναι αυτό το «εμείς» που εμφανίζεται τόσο δυναμικά από την αρχή αυτού του βιβλίου, ενός έργου που θεωρείται ένα σοβαρό βιβλίο κοινωνικής θεωρίας;
Τα σοβαρά βιβλία κοινωνικής θεωρίας ξεκινούν με την αφήγηση στο τρίτο πρόσωπο και όχι με την αξίωση ενός απροσδιόριστου «εμείς». Η χρήση της λέξης «εμείς» είναι επικίνδυνη, ευάλωτη σε επιθέσεις από όλες τις πλευρές. Κάποιοι αναγνώστες θα σκέφτονται ήδη: «Κραύγασε αν θέλεις φίλε, αλλά μην θεωρείς ότι είμαι και εγώ μέρος του ‘εμείς’ σου! Μην λες ‘εμείς’ όταν στην πραγματικότητά εννοείς ‘εγώ’, γιατί έτσι χρησιμοποιείς το ‘εμείς’ μόνο και μόνο για να επιβάλλεις τις απόψεις σου στους αναγνώστες». Άλλοι αναμφίβολα θα αντιτάξουν πως είναι εντελώς αβάσιμο να ξεκινάμε με ένα αθώο «εμείς», ως εάν ο κόσμος να δημιουργήθηκε αυτή τη στιγμή. Το υποκείμενο, μας λένε, δεν είναι κατάλληλο σημείο εκκίνησης, αφού το υποκείμενο είναι το ίδιο ένα αποτέλεσμα και όχι αφετηρία. Είναι εντελώς εσφαλμένο να ξεκινάμε από το «κραυγάζουμε», γιατί πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τις διαδικασίες που οδηγούν αφενός στην κοινωνική κατασκευή αυτού του «εμείς» και αφετέρου στην σύσταση της κραυγής μας.
Εντούτοις όμως, από ποιο άλλο σημείο θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε; Στον βαθμό που η γραφή και η ανάγνωση είναι δημιουργικές πράξεις, είναι αναπόφευκτα πράξη ενός «εμείς». Το τρίτο πρόσωπο δεν είναι ένα ουδέτερο αφετηριακό σημείο γιατί ήδη προϋποθέτει την απώθηση του «εμείς», του υποκειμένου της γραφής και της ανάγνωσης. Ξεκινάμε από το «εμείς» επειδή ειλικρινά δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε από κανένα άλλο σημείο. Δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε παρά μόνο από τις σκέψεις και από τις αντιδράσεις μας. Το γεγονός ότι το «εμείς» και η έννοια του «εμείς» που έχουμε διαμορφώσει αποτελεί προϊόν μιας ολόκληρης ιστορίας υποταγής του υποκειμένου,4 δεν αλλάζει τίποτα. Μπορούμε μόνο να ξεκινήσουμε από το σημείο όπου βρισκόμαστε, από εκεί που βρισκόμαστε αλλά δεν θέλουμε να είμαστε, από εκεί που κραυγάζουμε.
More
Less
Translation education
Master's degree - Universidad de La Laguna, Spain
Experience
Years of experience: 25. Registered at ProZ.com: Sep 2012.
I am a freelance interpreter and translator living in Athens, Greece. Greek, English and Spanish in all directions. Also, French towards Greek, English and Spanish.
I obtained a degree in translating and interpreting from the Universidad de Granada, Spain, and a master's degree in Conference Interpreting from the Universidad de La Laguna, Spain. I am trilingual by the circumstances of birth and upbringing.
I have translated books and academic articles that have been published in Europe and the United States and have worked as an interpreter in many different contexts --from rock festivals with artists such as Iggy Pop to European Commission experts on official visits.
However, I specialize in –and am passionate about-- social movements and human rights. Long-standing collaboration with NGO Metadrasi, implementing partner of the UNHCR, interpreting for torture victims and asylum seekers. Also, cooperation with Greek multi-award winning documentary series Exandas.
Do not hesitate to contact me for quality, professional translations and interpretation services at conferences, meetings, interviews, and business or private visits.
Keywords: Trilingual, Greek, Spanish, English, Social Sciences, Social Movements, Politics, History, Philosophy, Marxism. See more.Trilingual, Greek, Spanish, English, Social Sciences, Social Movements, Politics, History, Philosophy, Marxism, Postmodernism, Revolution. See less.
Expertise