Sommige factoren die bijdragen aan het gevoel van een manuscript zijn: de hoeveelheid ruimte tussen de woorden en tussen de regels; de grootte van het handschrift; het gemak, of het gebrek daaraan, waarmee het handschrift vloeit; de druk van de pen bij het vormen van de halen, vooral de neergaande halen; de lengte van de neergaande halen, zoals bij de y’s en g’s; de algehele leesbaarheid van het handschrift; de positie van de punten boven de i’s en de dwarsbalk van de t’s; de dikte van de halen met de pen; en de haast, of het gebrek aan haast, waarmee de woorden en letters zijn gevormd.
.
.
.
De helling is ongeveer 30° naar voren ten opzichte van de loodlijn.
De hoogte van de romp van de kleine letters (H) is tamelijk gelijk matig.
De opgaande halen komen tot ongeveer 1,75 H boven de grondlijn en de halen omlaag gaan tot ongeveer 2H onder de grondlijn. Ze zijn minder opvallend dan in het handschrift van KH.
http://www.theosofie.net/onlineliteratuur/spr/2jaccuse.htm

Volgens mij spreekt men ook wel over neerwaartse en opwaartse halen, maar bovenstaande suggestie klinkt in ieder geval wat moderner.