Τα ηλεκτροµαγνητικά φρένα χρησιµοποιούνται σε βιοµηχανικές εφαρµογές εδώ και πενήντα χρόνια και πλέον. Η βασική τους λειτουργία είναι να επιτρέπουν την µηχανή να σταµατά µε περισσότερη ακρίβεια ποιο γρήγορα, µε υψηλότερη συχνότητα στροφών απ΄ότι θα µπορούσε ένα µηχανοκίνητο µόνο του. Όταν
συνδυαστούν µε ένα ηλεκτροµαγνητικό συµπλέκτη (Clutch) οι κυκλικές στροφές µπορούν να είναι και πάνω από 300 στροφές το λεπτό σε αδρανείς περιπλοκές.
Τα ηλεκτροµαγνητικά φρένα είναι πολύ αποτελεσµατικά και ασφαλής. Εφόσον δεν χρειάζονται καµιά κινητήρια δύναµη, κανένα σύστηµα ελέγχου και συντήρηση µε µηδενικό κόστος εφαρµογής.
Το 1815 ο George Stephenson, κατασκευαστής τρένων, έθεσε σε λειτουργία τα µαγνητικά φρένα στις ραγές των τρένων. Στην πορεία έως σήµερα τα µαγνητικά φρένα έχουν εξελιχθεί και χωριστεί σε δυο βασικές κατηγορίες. Η µια κατηγορία είναι αυτή ηλεκτρική σύµπλεξη και η άλλη µε ηλεκτρική απελευθέρωση. Επειδή της ηλεκτρικής σύµπλεξης έχουν εφαρµοστεί πρώτα καλούνται standard φρένα,
ενώ τα άλλα καλούνται ηλεκτρικής απελευθέρωσης ή περιστασιακά εξασθένισης ασφάλειας φρένα. Και τα δυο φρένα συναντιόνται σε κάθε µια από τις τρεις εφαρµογές: να σταµατήσουν τον περιστρεφόµενο άξονα, να επιβραδύνουν ένα περιστρεφόµενο άξονα ή να κρατήσουν ένα άξονα (shaft) από το να περιστρέφεται.

Πηγή: magnmat.physics.auth.gr/documents/Brakes2005.pdf