GBK glossarySearch the glossaries created from glossary-building KudoZ (GBK) questions. | To see the desired glossary, please select the language and then the field of expertise. |
Home - Dutch
- Social Science, Sociology, Ethics, etc.
- Search
- Term
- Additional fields of expertise
- Definition(s)
- Mansplaining (a blend word of man and the informal form splaining of the gerund explaining) is a pejorative term meaning "(of a man) to comment on or explain something to a woman in a condescending, overconfident, and often inaccurate or oversimplified manner". Author Rebecca Solnit ascribes the phenomenon to a combination of "overconfidence and cluelessness". Lily Rothman, of The Atlantic, defines it as "explaining without regard to the fact that the explainee knows more than the explainer, often done by a man to a woman".
In its original use, mansplaining differed from other forms of condescension in that it is rooted in the assumption that a man is likely to be more knowledgeable than a woman. However, it has come to be used more broadly, often applied when a man takes a condescending tone in an explanation to anyone, regardless of the age or gender of the intended recipients: a "man 'splaining" can be delivered to any audience. In 2010, it was named by the New York Times as one of its "Words of the Year".
The verb splain has been in use for more than 200 years, originally as a colloquial pronunciation of the Late Middle English word explain. It came increasingly to refer to condescending or verbose explanations. The term mansplaining was inspired by an essay, "Men Explain Things to Me: Facts Didn't Get in Their Way", written by Rebecca Solnit and published on TomDispatch.com on 13 April 2008. In the essay, Solnit told an anecdote about a man at a party who said he had heard she had written some books. She began to talk about her most recent, on Eadweard Muybridge, whereupon the man cut her off and asked if she had "heard about the very important Muybridge book that came out this year"—not considering that it might be (as, in fact, it was) Solnit's book. Solnit did not use the word mansplaining in the essay, but she described the phenomenon as "something every woman knows".
https://en.wikipedia.org/wiki/Mansplaining
Mansplaining vindt plaats als een man een onderwerp op een neerbuigende en betuttelende manier uitlegt aan een vrouw. Het is een porte-manteauwoord (samentrekking) van de Engelse woorden man en de informele vorm splaining van het werkwoord to explain (uitleggen).
Het woord is ontstaan naar aanleiding van een essay van de Amerikaanse schrijfster Rebecca Solnit in 2008. Het artikel diende als katalysator voor de opkomst van de term en de snelle verspreiding ervan op internet. De term verwijst naar de machtsasymmetrieën in de communicatie tussen mannen en vrouwen, waarvan de bijbehorende herwaarderingseffecten vaak onopgemerkt blijven door mannen.
Omdat er geen Nederlandse variatie bestaat op het woord "mansplaining", maar het fenomeen hier ook voorkomt, wordt het Engelse woord gebruikt door onder andere Nederlandse media.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mansplaining
Betekenis 'mansplainen'
mansplainen (overgankelijk werkwoord; mansplainde, heeft gemansplaind)
1
(door een man) op een neerbuigende, bevoogdende manier uitleggen aan een vrouw
https://www.vandale.nl/gratis-woordenboek/nederlands/betekenis/mansplainen#.XgWGsemWycw
wikipedia - by Barend van Zadelhoff
- Example sentence(s)
- Mag ik de mansplainers wel mansplainen? Ze hebben namelijk geen gelijk.
Volgens de Van Dale is er niks mis mee als je pepernoot tegen kruidnoot zegt.
- twitter by Barend van Zadelhoff
- In De Groene Amsterdammer (14 november 2019) schreef Niña Weijers tenslotte een stukje onder de titel ‘Bla’. Het begon met gender: ‘Giftige mannelijkheid heeft een evolutie doorgemaakt van superieur zwijgen naar superieur spreken. De mansplainer is ontegenzeggelijk meer van de elite dan de zwijgende cowboy; het zijn voornamelijk hoogopgeleide vrouwen met carrières die aanstoot aan hem nemen, in omgevingen waar kennis en taal hoog in het vaandel staan.’
Vervolgens sprong zij over naar de nieuwe roman van Ben Lerner, Leerjaren in Topeka. ‘Het begint’, schrijft zij, ‘met een sterk staaltje mansplainen’. De hoofdpersoon blijkt nota bene Adam te heten, en dat is vast niet voor niets! Adam gaat varen met een vriendinnetje, ‘met zijn rug naar haar toe houdt hij een lang betoog over een en ander. Wanneer hij zich eindelijk omdraait, is ze verdwenen, in het water gedoken en, naar blijkt, terug naar huis gezwommen’.
- Els' blogs by Barend van Zadelhoff
- Ben je ooit gestopt in het midden van een gesprek en besefte je dat je eigenlijk aan het "mansplainen" was? Wat heb je toen gedaan?
Het is op zich niet verkeerd als de meest dominante mannen even een toontje lager zingen zodat anderen ook gehoord kunnen worden want deze kunnen misschien wel nóg betere ideeën hebben. Maar als een man iet uit is aan het leggen wat je zelf allang weet is het ook niet handig om niks te zeggen en achteraf te gaan klagen. Dat is gewoon een zwaktebod, net als het feit dat het dan helemaal niks te maken heeft omdat je een vrouw bent, het is namelijk een negatief bijproduct van het alfa mannetje zijn. m.a.w., ze doen dat bij iedereen. Het hele slachtofferrol in deze claimen als vrouw en het hele onderwerp naar zich toetrekken is net zo goed fout. Er iets aan proberen te veranderen is op zich natuurlijk wel goed.
- Quora by Barend van Zadelhoff
- Related KudoZ question
Compare [close] - Compare this term in: Arabic, German, English, Spanish, Persian (Farsi), Finnish, French, Hebrew, Italian, Japanese, Korean, Polish, Portuguese, Russian, Swedish, Swedish, Swedish, Urdu
| | The glossary compiled from Glossary-building KudoZ is made available openly under the Creative Commons "By" license (v3.0). By submitting this form, you agree to make your contribution available to others under the terms of that license. | | | | X Sign in to your ProZ.com account... | | | | | | |